فدراسیون انجمن های ورزشی کشورمداخله کند:ورزشکاران کمیته ها گفتند؛

اجازه ندهید الگوی تکراری ناکارآمدی مدیریتی استعدادهای جوان ورزش را هدر دهد

 استان اصفهان، با خیل گسترده ای از ورزشکاران و ظرفیت‌های عظیم در رشته‌های متنوع ورزشی، همیشه به عنوان یکی از قطب‌های ورزش ایران شناخته می‌شده ودر صورت رفع بعضی چالش های مدیریتی می‌توانست صادرکننده مدال‌آوران المپیک باشد.

به گزارش سرویس ورزشی پایگاه خبری-تحلیلی پارسیان امروز اما این روزها، همه این پتانسیل‌ها در تندباد آشفتگی مدیریتی هیئت انجمن‌های ورزشی استان به هدر می‌رود.

تقاضای ورزشکاران کمیته ها از فدراسیون انجمن های ورزشی کشور:

موجی از نارضایتی در میان کمیته‌ها ی ورزشی به راه افتاده و احمد جمشیدی، که کمتر از یک سال پیش در آبان ۱۴۰۳ در انتخاباتی پرحاشیه سکان ریاست این هیات را به دست گرفت، حالا در مرکز طوفانی از انتقادها قرار دارد.

انتقادهایی که بر عدم کارایی مدیریتی، برکناری‌های بی‌دلیل و انتصابات سلیقه‌ای او تأکید دارند و هدررفت ظرفیت‌های بالای کمیته های ورزشی استان را برجسته می‌کنند.

این بحران نه تنها پیشرفت بعضی رشته های ورزشی را متوقف کرده، بلکه استعدادهای جوان را به حاشیه رانده است.

آمارهای رسمی نشان می‌دهند که از زمان انتصاب جمشیدی، رویدادهای استانی در حوزه هیات انجمن های ورزشی، حدود ۳۵ درصد کاهش یافته و از ۸۰ تورنمنت در سال ۱۴۰۲ به تنها ۵۲ مورد در ۱۴۰۳ رسیده است.

این افت عملکرد، نتیجه الگویی تکراری در مدیریت کنونی هیات انجمن های ورزشی استان است؛ الگویی که برکناری مدیران کاربلد و بی‌حاشیه و جایگزینی با چهره‌های نزدیک به رئیس، بدون توجه به تخصص و کارایی، مهمترین قسمت های آن می باشد.

سم مهلکی که بر گلوی وفاق ریخته شد

بحران از آبان ماه ۱۴۰۳ وپس از اعلام نتیجه انتخابات پرحاشیه ریاست هیات انجمن های ورزشی استان کلید خورد، زمانی که علی رغم اعتراضات نامزدهای مغلوب به عدم رعایت مفاد آیین نامه انتخابات و ترکیب هیات ناظر بر انتخابات، تایید آن اعلام و ریاست احمدی جمشیدی بر این هیات آغاز شد.

منابع آگاه می‌گویند هیئت در آن زمان بودجهقابل توجه چند میلیارد تومانی برای تورنمنت‌های استانی داشت، اما بعداز آن تخصیص‌ها متوقف شد – هدررفتی که می‌توانست صدها استعداد جوان را به تیم‌های ملی رشته های نوظهور ورزشی بفرستد.

مربی یکی از کمیته‌های ورزشی، در گفت‌وگویی با خبرنگار ما، ضمن انتقاد از ناکارآمدی مدیریت جمشیدی بر هیات می‌گوید: «ما استعدادهایی داریم که می‌توانستند در مسابقات ملی مدال بیاورند، اما حالا تجهیزات وارداتی‌شان خاک می‌خورد.»

وی صحبتش را با این جمله کامل کرد: “جمشیدی در ایام انتخابات قول بودجه داد، اما پس از ریاست، حتی یک ریال هم تخصیص نیافت.”

تقاضای ورزشکاران کمیته ها از فدراسیون انجمن های ورزشی کشور:

این الگو یادآور سابقه جمشیدی در سمت‌های قبلی است. در ذوب‌آهن، سرپرستی‌اش با بحران مالی و تغییرات کادرفنی همراه بود و تیم را به سقوط درانتهای جدول کشاند.

در سال ۱۳۹۲ نیز عملکرد او به عنوان رئیس اداره ورزش شهرستان اصفهان به برکناری‌اش منجر شد و مراسم تودیع وی پس از ماه‌ها کشمکش، تنها ۵ دقیقه طول کشید – نمادی از ناکارآمدی که منتقدان امروز به آن استناد می‌کنند.

اکنون و بر اساس اطلاعات منابع موثق، ادامه این روند باعث شده که اعضای بیش از ۸۰ درصد کمیته‌های ورزشی در نامه‌ای جمعی به فدراسیون انجمن های ورزشی کشور ، خواستار بازنگری در مدیریت او بر هیئت شوند و رونوشت درخواستشان را هم به وزارت ورزش بفرستند.

مدال‌هایی که بدل به مهاجرت و بیکاری شد

اصفهان با انبوه ورزشکاران مستعد در رشته های مختلف، می‌توانست قطب صادرات استعداد به تیم‌های ملی باشد.

اما تحت مدیریت جمشیدی، رویدادهای کمیته های استانی ۴۰ درصد کاهش یافته و بودجه‌های فدراسیون که عمدتاً وارداتی هستند، مانند تجهیزات بیس‌بال – بدون توزیع مناسب راکد مانده است.

یک ورزشکار جوان در گفتگویی  با ما می‌گوید: «ما حتی ظرفیت قهرمانی آسیا را داشتیم، اما سالن‌هایمان بدون تجهیزات و مربی هایمان رها شده ودر فکر مهاجر هستند».

وی با بغضی که در کلامش نهفته می گوید:«آقای جمشیدی بیشتر به روابط با صاحب‌منصبان دور و برش فکر می‌کند تا به ما وظایفش در هیات!».

داده‌های میدانی هم این ادعاها را تأیید می‌کنند: طبق گزارش‌های داخلی فدراسیون، تنها ۳۰ درصد از ۵۰ انجمن ورزشی استان در سال گذشته فعال بوده‌اند.

مربی یکی از کمیته های ورزشی ، که خواست هویتش محرمانه بماند، در همین رابطه گفت: «ما قهرمانانی در سطح ملی داشتیم، اما حالا مربیان‌مان به یزد یا فارس مهاجرت کرده‌اند و ورزشکاران هم رها شده اند!»

«جمشیدی موقع انتخابات قول جذب  ۲ میلیارد تومان بودجه را داد، اما حتی یک‌دهم این مبلغ هم نرسید –که یعنی سالانه حدود ۷ میلیارد تومان به اقتصاد کمیته های ورزشی استان ضرر زده شده است».

این هدررفت، علاوه بر بعد اقتصادی، ابعاد اجتماعی هم دارد: جوانانی که به جای افتخارآفرینی و کسب مدال در میدان‌های بین‌المللی ، به بیکاری و ناهنجاری‌های اجتماعی کشیده می‌شوند.

از منظر تحلیلی، این وضعیت نشان‌دهنده مدیریتی است که اولویت را به روابط می‌دهد، نه نتایج.

اگر جمشیدی از مدل‌های موفق استان‌های دیگر، مانند هیئت تهران با تمرکز بر داده‌محوری، الگوبرداری می‌کرد، به احتمال قوی،می‌توانست رشد ۳۰ درصدی کشف استعدادها در کمیته های ورزشی زیر مجموعه اش رقم بزند.

اما سکوت فعلی مقامات بالادستی وی، بحران موجود را عمیق‌تر می‌کند.

وقتی اعتراضات شفاهی به تهدید کناره گیری می رسد

خبرنگار ما در جمعی از ورزشکاران کمیته های مختلف ورزشی حاضر و اعتراضات‌شان را ثبت کرده است.

بر اساس این گزارش یکی از آنها می‌گوید: «در هنگامه انتخابات قول وفاق و وحدت جمعی برای دستیابی به اهداف بزرگ را دادند، اما مدیریت آقای رئیس هیات، همه را پراکنده کرد.»

جوانی با هیکلی درشت اندام درحالیکه با دست راستش، نفری که جلویش ایستاده را آرام به کناری هدایت می کند تا خود را به مرکز حلقه گفتگوها برساند، می گوید: «به نظر من ۸۰ درصد  بچه ها از عدم وجودشفافیت مالی در هیات ناراضی‌اند؛  آیا حقیقت دارد که بودجه‌ها بدون حسابرسی توزیع می ‌شود؟».

یکی دیگر از حاضران در جمع اعتراضی، با صدایی که سعی دارد از همهمه جمع رساتر باشد، می‌گوید: “”اگر همه چیز سرجای خودش بود، آیا نمی توانستیم به جای ۶ رویداد دست و پاشکسته،بیش از ۳۰رویداد جدید که مشوق ورزشکاران جوان باشد برگزار کنیم؟””

این نارضایتی‌های شفاهی که به وقت خودش شنیده نشدند، حالا  به مرحله اظهارکتبی رسیده است. ورزشکاران یکی از کمیته‌ها شکایت رسمی به فدراسیون فرستاده به همراه ارسال رونوشت برای اطلاع وزارت  و کمیته دیگری تهدید به کناره گیری از مسابقات ملی را پیش کشیده است.

با توجه به شرایط موجود، اگر فدراسیون انجمن های ورزشی کشور در حل این چالش و رسیدگی به اعتراضات ذینعان مداخله نکند، این موج می‌تواند به بحرانی ملی تبدیل شود که اعتبار فدراسیون را در نگاه مجامع داخلی و خارجی به زیر آب فرو برد.

آیا تغییرات ساختاری،تهدید را به فرصت بدل می کند؟

بنا به گفته کارشناسان ورزشی، ناکارآمدی های موجود در مدیریت هیات انجمن های ورزشی استان اصفهان، بیش ازآنکه یک مسئله فردی باشد، نشان از وجود چالشی ساختاری در بدنه ورزش استان است.

این خبرگان مدیریت نهادهای ورزشی تأکید می‌کنند: «مدل مدیریت موفق در دنیای امروز، شکلِ مشارکتی آن است؛ پس برای رفع بحران موجود هیات و تبدیل آن به فرصت، نیاز است،کمیته‌ها را در تصمیم‌گیری‌ها شریک کنید.»

اگر تن به تغییر ندهیم، اصفهان – مهد ورزش کشور – به جای صادرکننده استعداد، واردکننده بحران می‌شود.

اما به عقیده همین کارشناسان آگاه، امیدها هنوز زنده است. حضورشخصیتی به نام  ناطق نوری بر صندلی مدیریت فدراسیون انجمن های ورزشی کشور که درایت و تیزهوشی وی، وجه تمایزش در میان سایر روسای  فدراسیون های ورزشی می باشد و در فعالیت هایش، شفافیت و بها دادن به ورزشکاران را سرلوحه امور قرار داده و تصمیماتش را بدون نظرخواهی از مشاوران متخصصش  جامه عمل نمی پوشاند، پتانسیل احیا ورزش اصفهان در قالب مدیریت کارآمد هیات انجمن های ورزشی را در خود دارد

این اظهار نظر؛ امید بازگشت ورزش اصفهان به روزهای اوج  خود را دوچندان می کند. – به عبارتی، آقای رییس فدراسیون توانایی ساخت فرصتی تاریخی از بحرانی نفس‌گیر را در ید قدرت دارند.

اشاره‌ای به گذشته: سایه ابهامات بر انتخابات آبان ۱۴۰۳

۳۰ آبان ۱۴۰۳، مجمع انتخاباتی هیئت انجمن‌های ورزشی اصفهان با رسیدن تعداداعضا به حدنصاب قانونی، برگزار شد و احمد جمشیدی با کسب ۱۲ رای از مجموع ۲۲ رای  به ریاست هیات رسید.

هرچند طعم شیرین پیروزی برای او ماندگار نشد و از همان دقایق بعداز اعلام نتیجه با اعتراض معترضین به تلخی گرایید.

دو کاندیدای دیگر انتخابات، پس از اعلام پیروزی جمشیدی، عدم رضایت خود از جریان انتخابات را اعلام کردند و مدعی شدند فرآیند رأی‌گیری، با حضور نمایندگانی از بعضی هیات ها که مدارک‌شان ناقص بوده، فاقد شفافیت و وجاهت قانونی است.

یکی از نامزدها در نامه‌ای کتبی به «دخالت غیرمستقیم ناظرین و داورها در شمارش آرا» و «عدم رعایت مفاد آیین‌نامه ای انتخابات» اشاره کرد و شکایتش را علاوه برتقدیم به فدراسیون وتحویل رونوشت اطلاع برای وزارت ، به دیوان عدالت اداری هم ارسال نمود.

طبق گفتۀ منابع موثق، ارجاع شکایت فوق  از فدراسیون و وزارت  به اداره کل ورزش و جوانان استان حدود سه هفته پیش با دستور بررسی و اعلام نتیجه انجام گرفته است .

این ابهامات در روند برگزاری انتخابات بهمراه تکرار الگوی ناکارآمدی مدیریتی جمشیدی در پست جدیدش، پایه‌های صندلی ریاست فعلی او بر هیات انجمن های ورزشی استان اصفهان را لرزان تر از قبل کرده است.

سخن آخر

تقاضای ورزشکاران کمیته ها از فدراسیون انجمن های ورزشی کشور:

آقای ناطق نوری بزرگوار، ریاست فدراسیون انجمن‌های ورزشی کشور که بنا به نقل قول از جنابعالی؛ شعارتان «مسابقه و رویداد» بوده و در تاکید اکید به انجمن‌ها گفته اید: «رشته‌های ورزشی فقط با برگزاری مسابقه زنده می‌مانند و استعداد ورزشکاران در جریان مسابقات شکوفا می‌شود»،

و همچنین آقای سیدمهدی صدری، مدیرکل محترم ورزش و جوانان استان اصفهان که در اظهارنظرهایتان «سهم عمده سلامتی افراد و جامعه را به هیئت انجمن‌های ورزشی داده‌اید و ورزش را زمانی ارزشمند دانسته‌اید که با ارزش‌ها همراه باشد»،

آیا انتظار جامعه ورزش و ورزشکاران تحت نظارت و حمایت  هیات انجمن های ورزشی استان اصفهان  که برخواسته از ارزش‌های والای نظام اسلامی بوده و بر پایه اصل دادخواهی شهروندان از حاکمان نیکو نهاد و عادل بنا نهاده شده است

وانجام  آن هم فعل مثبتِ داشتن مدیری لایق و باکفایت در مسند مدیریت هیات مذکو می باشد ، دور از اراده شایسته روسای  دانا، آگاه، بافراست و کاردانی چون شما شایستگان است؟

آیا  نمی شود با  برآورده کردن این تقاضای جمعی، پنجره دل جوانان و پیشکسوتان کمیته های ورزشی استان را به سمت افق های روش امید به آینده باز نمود؟

مطنئناً  آیندگان ورزش و نسل کنونی ورزشکاران استان، نام و یاد تصمیم گیرندگان این روزها را به خاطر اتخاذ تصمیمی که  مسیر تحول و شکوفایی همیشگی را پیش روی جوانان برومند و قهرمان استان هموار نمود، به نکویی بر زبان خواهند آورد و هرگز فراموش نخواهند کرد.

لینک کوتاه مطلب:https://parsianemrooz.ir/?p=4277&preview=true