وزیر محترم علوم؛ آیا پاسخ می دهید؟! آقای وزیر؛ آیا می خواهید موتور نوآوری و فناوری استان را به لبه پرتگاه بکشانید؟

نامه سرگشاده به وزیر محترم علوم
 
به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد

جناب آقای دکتر حسین سیمایی صراف، وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری دولت وفاق ملی؛آیا قصد دارید موتور محرک نوآوری و فناوری استان اصفهان را به آستانه سقوطی فاجعه‌بار سوق دهید؟

این پرسش، نه از سر خصومت، که از عمق نگرانی برای آینده دانش‌بنیان کشور برمی‌خیزد.

آقای وزیر؛ آیا می خواهید

دانش و تجربه شما در عرصه وزارتخانه، بی‌تردید فراتر از قیاس با کارشناسان عادی است؛ با این حال، آیا صداهای کارشناسی شاگردان و متخصصان حوزه اقتصاد دانش‌بنیان را با دقت شنیده‌اید؟ آنان هشدار می‌دهند که بی‌ثباتی مدیریتی، شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان – این جواهر درخشان که با تقویت مراکز رشد و جذب سرمایه‌های عظیم، به عنوان قلب تپنده نوآوری استان می‌درخشید – را به لبه پرتگاه خواهد کشاند.

وزیر ارجمند، با توجه به دامنه مسئولیت‌های شما، بی‌شک آگاهید که مدیریت برجسته و دلسوزانه دکتر سیدمهدی ابطحی در ریاست شهرک، دل‌سوزان دانش و فناوری را بر آن داشته تا با استناد به سابقه دانش‌دوستی و رویکرد عقلانی شما، خواستار حفظ ثبات شوند. پیشنهاد آنان روشن است: انتصاب مدیری مستقل برای دانشگاه صنعتی اصفهان، تا دکتر ابطحی با فراغ بال بیشتر، همچون گذشته، تمام توان خود را وقف شهرک کند و مسیر تحول اقتصاد دانش‌بنیان اصفهان با گام‌هایی استوار ادامه یابد.

آیا چنین امکانی وجود دارد، استاد گرامی حوزه و دانشگاه؟ اخیراً، استاندار اصفهان در گفتگویی رسانه‌ای تأکید کرد که شهرک علمی و تحقیقاتی، ستون فقرات اقتصاد دانش‌بنیان استان است و نقش آن در انرژی‌های تجدیدپذیر، حیاتی و غیرقابل انکار. آیا نمی‌پذیرید که تغییرات پی‌درپی مدیریتی، این ستون‌های استوار را همچون پایه‌های کاخ مداین، از ریشه می‌لرزاند و فرومی‌ریزد؟ فعالان فناوری با چه زبانی باید فریاد بزنند که بی‌ثباتی – با پنج تغییر ریاست در هفت سال – سرمایه و سرمایه‌گذار را فراری می‌دهد و بستر نوآوری را به بیماری مزمن ناپایداری آلوده می‌سازد؟

در این عصر تحریم‌های ظالمانه، که بدخواهان نظام اسلامی با کینه‌توزی دندان تیز کرده‌اند تا خون ملت را بمکند، آیا اقدامی که به فرار سرمایه‌های داخلی منجر شود – سرمایه‌هایی که می‌توانستند شدت تحریم‌ها را کاهش دهند و شعله امید به توان داخلی را فروزان نگه دارند – عقلانی است؟ آیا تصمیم‌گیرانی با حس مسئولیت عمیق، می‌توانند با تدبیر و درایت، از این تهدیدها فرصتی برای خلق امید و ایمان به آینده بسازند، یا برعکس، ناکامی و دلسردی را دامن بزنند؟

جناب آقای صراف، وزیر گران‌قدر؛ آیا پاسخی خواهید داد؟ شما که اهل کتاب و قلم هستید – با تألیفاتی برجسته که گواه عمق دانش‌تان است – بی‌تردید در سکوهای رسانه‌ای، صدای اعضای هیئت مدیره انجمن شرکت‌های دانش‌بنیان استان اصفهان را شنیده‌اید. آنان دو سه هفته پیش، در حضور رسانه‌ها، یک‌صدا هشدار دادند: «هفت سال تغییرات بی‌منطق، شتاب رشد شهرک را سلب کرده است.» مدیر انجمن با لحنی اعتراضی افزود: «شهرک به ثبات نیاز دارد؛ این آشوب مدیریتی، آینده فناوری استان را نابود خواهد کرد.» و دکتر سید یاسر معین‌الدینی، مشاور فناوری و استاد دانشگاه، با اشاره به الگوهای موفق مانند پارک فناوری پردیس تهران – که با ثبات ده‌ساله مدیریت، به نماد موفقیت بدل شده – تأکید کرد. خدای ناکرده، شهرک اصفهان با این تصمیمات مقطعی و سلیقه‌ای، قرار است الگویی برای چه چیزی شود؟ آیا مخاطب این اعتراضات، نهادی خارج از وزارتخانه شما است؟ آیا به این هشدارها پاسخی داده شده؟آیا نامه دلسوزان دانش و فناوری به معاونت وزارتخانه،بی‌پاسخ مانده؟

علاوه بر این، اساسنامه شهرک – این مصوبه انحصارطلب – با محدود کردن انتصاب ریاست صرفاً به اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان، عرصه نوآوری را تنگ کرده و انتخاب مدیران توانمند از بخش خصوصی را ناممکن ساخته است. آیا این محدودیت، فعالان اصلی حوزه فناوری – سرشار از نبوغ و امید – را از حق مسلم‌شان محروم نکرده؟ آیا نمی‌توان با تدبیر شما، این بند دستوری را اصلاح کرد و آینده فناوری استان را از بند انحصار رها ساخت، تا شایسته‌سالاری بذر امید بکارد؟

آقای حسین صراف؛ چند دهه پس از امروز، کارنامه شما به عنوان وزیر علوم دولت وفاق، با چه تیترهایی مزین خواهد شد؟ «حقوقدانی فقیه، مدبر و شجاع» یا صرفاً «نویسنده کتاب‌ها»؟ به عنوان شهروندی که در پرتو نظام مقدس جمهوری اسلامی، حق پرسش از خادمان ملت را پاس می‌دارد، و با ایمان به نیت صادق مسئولان، از شما می‌پرسم – و انتظار عمل، نه کلام، دارم:

• آیا مدیری مستقل برای دانشگاه صنعتی اصفهان منصوب خواهید کرد و ریاست دکتر ابطحی بر شهرک را ابقا می‌فرمایید؟

• آیا اساسنامه شهرک را در جهت تغییر فرایند انتخاب ریاست، اصلاح خواهید کرد یا پیگیری می‌کنید؟

• آیا با پایان بی‌ثباتی مدیریتی در دوره وزارت شما، شاهد کاهش فرار مغزها، مهاجرت معکوس و افزایش سرمایه‌گذاری داخلی در حوزه دانش‌بنیان خواهیم بود؟

و در پایان: شما که فقه حوزوی و حقوق دانشگاهی را در عالی‌ترین سطوح آموخته‌اید، آیا نمی‌خواهید ایده آرمانی امام راحل (ره) – وحدت حوزه و دانشگاه – را به عمل بنشانید؟ در این روزها که قشر دانشگاهی و دانش‌بنیان از درد بی‌ثباتی فریاد دادرسی برمی‌کشند، آیا با گوش سپردن به آنان و دادرسی عادلانه، این شعار را در ظرف عمل خواهیم دید؟

با قلبی آکنده از امید، منتظر تصمیماتی مبتنی بر عقل و قانون می‌مانم تا روزی را ببینم که موج امید به پیشرفت علوم نوآورانه و اقتصاد دانش‌بنیان، فعالان این حوزه را فراگیرد. و امیدوارم آیندگان بنویسند که اقتدار جهانی ایران، مرهون مسئولان مدبر و شجاعی بود که مسئولیت امروز را به فردا نمی‌سپردند و در هر کاری، همت دوچندان می‌گماردند تا خلق و خالق را خشنود سازند. آنان از مردانی خواهند گفت که رنج حوزه و دانشگاه را یک‌جا می‌دانستند و درد فناوران را با تدبیر علم و دین، به بزم امید بدل می‌کردند. آیا خواهند نوشت؟ امید است که بنویسند، ان‌شاءالله.

خرد گر سخن برگزیند همی
                           همان را گزیند که بیند همی

محمدامامی/ مهرماه ۱۴۰۴

فعال رسانه و دوستدار اقتدار ایران و ایرانی در مسیر دانش و فناوری